Co to jest oroptyka?

Co to jest ortoptyka?

Ortoptyka stanowi część okulistyki i obejmuje badania zaburzeń widzenia obuocznego i ich leczenie za pomocą odpowiednich ćwiczeń.

Do najpoważniejszych zaburzeń widzenia obuocznego należy zez i niedowidzenie. Ćwiczenia ortoptyczne nie zastępują korekcji okularowej ani leczenia operacyjnego, ale są uzupełnieniem leczenia zeza.

Obniżenie parametrów widzenia obuocznego znacznie pogarsza funkcjonowanie aparatu wzrokowego. Oznaki nieefektywnej pracy wzrokowej często są mylone z objawami dysleksji u dzieci albo ją potęgują. Ćwiczenia ortoptyczne skutecznie poprawiają komfort pracy wzrokowej i jej sprawność.

Co to jest widzenie obuoczne?

Widzenie obuoczne to równoczesne postrzeganie wrażeń wzrokowych z obu oczu i złożenie ich w jeden, wysokiej jakości obraz. Dzięki temu procesowi pojawia się widzenie głębi czyli widzenie stereoskopowe. Aby ten proces przebiegał sprawnie wszystkie elementy składowe muszą działać bez zarzutu: układ mięśniowy oka, układ nerwowy, pełna ostrość wzroku. Oczy muszą widzieć jednocześnie i jednakowo ostro obraz umiejscowiony w przestrzeni.

Przeszkodą dla prawidłowego widzenia obuocznego stanowią zezy jawne i ukryte oraz zaburzenia układu konwergencyjno-akomodacyjnego.

Zaburzenia widzenia obuocznego często nie są rozpoznawane, bo w badaniach okulistycznych pacjenci mogą wykazywać się prawidłową ostrością wzroku.

Jakie objawy świadczą o tym, że dziecko wymaga konsultacji ortoptycznej?

  • obniżona uwaga wzrokowa, szybkie męczenie się pracą wzrokową,
  • szybkie męczenie się przy przepisywaniu z tablicy, nie nadążanie z przepisywaniem z tablicy na lekcji,
  • tarcie oczu,
  • mrużenie oczu,
  • łzawienie lub nadmierne mruganie,
  • pochylanie głowy do przodu lub na boki, przekrzywianie głowy,
  • nienaturalna pozycja ciała przy pracy wzrokowej,
  • bóle głowy,
  • rozmazywanie obrazu z daleka lub z bliska lub po dłuższej pracy z bliska,
  • uciekanie jednego oka w nienaturalnym kierunku,
  • trudności w nauce czytania i pisania, które objawiają się m.in. jako:
      • wolne czytanie,
      • senność podczas czytania,
      • pomijanie linijek,
      • gubienie się, zwłaszcza przy czytaniu od nowej linijki,
      • pomijanie lub powtarzanie wyrazów,
      • mylenie liter i cyfr,
      • używanie palca jako wskaźnika, żeby się nie zgubić,
      • popełnianie błędów podczas przepisywania,
      • nadmierne zmęczenie w wyniku pracy wzrokowej.